واگرایی و انواع آن

مفهوم واگرایی در تحلیل تکنیکال چیست؟

زمانی که قیمت یک سهم و اندیکاتور خلاف جهت یکدیگر در حرکت باشند، واگرایی در تحلیل تکنیکال رخ می دهد. این واگرایی، ضعیف بودن یک روند را نشان می دهد. یعنی روند قیمت به پایان خود نزدیک شده و میل به چرخش دارد. در بیشتر مواقع تغییر جهت بزرگ یک نمودار زمانی اتفاق می‌افتد که یک واگرایی مناسب داشته باشیم. از واگرایی‌ها می‌توان برای شناسایی قیمت و سطوح حساس استفاده کرد و روندهای ضعیف را که میل به برگشت دارند، تشخیص داد.

از چه ابزاری برای تشخیص واگرایی استفاده کنیم؟

برای تشخیص واگرایی باید از اندیکاتورهای مختلف استفاده ‌کنیم. اندیکاتور مکدی (MACD) یکی از مهم‌ترین و پراستفاده‌ترین ابزارها برای تشخیص واگرایی است. از سایر اندیکاتورها مانند اندیکاتور RSI ، اندیکاتور cciو … هم می‌توان برای تشخیص واگرایی استفاده کرد.

انواع واگرایی در تحلیل تکنیکال

• واگرایی معمولی (Regural Divergence)
 واگرایی معمولی مثبت(RD+)
 واگرایی معمولی منفی(RD-)
• واگرایی مخفی
 واگرایی مخفی مثبت(HD+)
 واگرایی مخفی منفی(HD-)
• واگرایی زمانی

واگرایی معمولی (Regular Divergence)
‌واگرایی معمولی حالتی از ‌واگرایی است که به‌دلیل رفتار مخالف و متضاد بین اندیکاتور و نمودار قیمتی و در انتهای یک روند حاصل می‌شود. با شناسایی واگرایی معمولی انتظار تغییر جهت روند را داریم.
واگرایی معمولی با توجه به روند و پیش‌بینی که انجام می‌دهد، دارای دو نوع است:

واگرایی معمولی مثبت (RD+)
واگرایی معمولی مثبت در انتهای روند نزولی و در میان دو کف قیمتی رخ می‌دهد. به این‌صورت که قیمت در نمودار قیمتی کفی پایین‌تر از کف قبلی می‌سازد، اما اندیکاتور نسبت به کف قبلی خود، یک کف بالاتر را ثبت می‌کند. در این حالت قیمت میل به رشد دارد و نشان می‌دهد که فروشندگان ضعیف شده‌اند.

واگرایی معمولی منفی(RD-):
واگرایی معمولی منفی در انتهای یک روند صعودی و در سقف قیمتی رخ می‌دهد. به ‌این ‌صورت که قیمت یک سقف بالاتر از سقف قبلی خود ایجاد می‌کند اما اندیکاتور سقفی پایین‌تر از سقف قبلی به وجود می‌آورد. واگرایی معمولی منفی نشان دهنده ضعف در خریداران می باشد.

واگرایی مخفی (Hidden Divergence)
واگرایی مخفی نوعی عدم تایید بصری یا عدم هم‌خوانی یک اندیکاتور یا اوسیلاتور با روند قیمت است. این نوع از واگرایی زمانی تشکیل می‌شود که قیمت در حال اصلاح بوده و بیانگر ادامه اصلاح است. برخلاف ‌واگرایی معمولی، واگرایی مخفی در روند نزولی با قله‌ها و در روند صعودی با دره‌ها قابل شناسایی است. سیگنال واگرایی‌های مخفی معمولادرجهت روند غالب ایجاد می‌شوند و نشان‌دهنده قدرت روند غالب و از سرگیری آن هستند.

واگرایی مخفی مثبت HD+:
این واگرایی در انتهای یک موج اصلاحی مینور در یک روند غالب صعودی رخ می‌دهد زمانی که اندیکاتور کفی پایین‌تر از کف قبلی خود ایجاد می‌کند، و نمودار قیمتی، کفی بالاتر از کف قبلی تشکیل می‌دهد.و نشان‌گر قدرت گرفتن دوباره قیمت و ادامه روند صعودی است.

واگرایی مخفی منفی HD-:
این نوع واگرایی نیز در انتهای یک موج اصلاحی مینور نسبت به روند غالب رخ خواهد اما بر خلاف واگرایی مخفی مثبت نشان‌گر ریزش بیشتر قیمت خواهد بود.در این نوع واگرایی قیمت یک سقف پایین‌تر از سقف قبلی خود می‌زند ولی اسیلاتور یک سقف بالاتر از سقف قبلی خود می‌سازد.

واگرایی زمانی (Time Divergence)
واگرایی زمانی روی تضاد بین زمان و قیمت تمرکز می‌کند و رفتار اندیکاتور مورد نظر نیست، بلکه مدت زمان اصلاح روند(مثلا تعداد کندل‌ها) مورد بررسی قرار می‌گیرد. واگرایی زمانی به دو دسته ‌واگرایی زمانی معمولی و ‌واگرایی زمانی هوشمند تقسیم‌بندی می‌شود.

واگرایی زمانی معمولی (Regular Time Divergence)
واگرایی زمانی اغلب در روند اصلاحی اتفاق می‌افتد. زمانی که تعداد کندل‌های اصلاحی از تعداد کندل‌های قبلی بیشتر باشد، واگرایی زمانی معمولی رخ می‌دهد. در این موقعیت پیش‌بینی می‌شود که حرکت قبلی سهم ادامه پیدا کند و تمایل چندان برای چرخش روند در بازار وجود نداشته باشد. این نوع واگرایی به ‌منزله الگوی ادامه‌دهنده شناخته می‌شود؛ به این معنی که باید منتظر پایان روند اصلاحی و ادامه روند صعودی قبلی باشیم.

واگرایی زمانی هوشمند (Smart Time Divergence)
در واگرایی زمانی هوشمند، تعداد کندل‌های اصلاحی کمتر از کندل‌های قبلی می‌باشند در حالی که اصلاح زمانی بیش از اصلاح قیمتی رخ می‌دهد. به این ترتیب قدرت بازار در روند اصلاحی به مراتب کمتر از قدرت معامله گران در روند اصلی بازار خواهد بود.این اتفاق نشان می‌دهد که خرس‌ها توانایی غلبه بر روند صعودی غالب را ندارند. واگرایی زمانی هوشمند نیز الگویی ادامه‌دهنده است.